Weer begonnen!

Tom en ik zijn weer aan een cursus begonnen bij een hondenschool. De manier van trainen sluit veel meer bij me aan dan bij de KC waar ik eerst een cursus heb gevolgd. (Ze gebruiken hier ook de clicker!)

Het is de bedoeling dat we uiteindelijk het SHH diploma gaan halen. SHH staat voor Sociale Huis Hond. Eigenlijk alles wat je van een hond in onze maatschappij wil zit er in die cursus in. Zoals o.a. restaurant training, rustig begroeten, dierenarts training, hier komen tussen mensen en honden door! Ben heel benieuwd! (Via de site van de FHN kun je zien wat dat allemaal precies inhoudt)

Ik zal proberen om elke week even te laten weten aan welke oefeningen we werken en hoe het gaat.

Op dit moment ben ik bezig met de oefening Aandacht. Die oefening kende Tom al heel goed. Maar voornamelijk binnen in huis. Doordat ik de levels volgde, zaten we al op een 'watch' kijken/aandacht op 30 seconden. Maar nu ben ik begonnen het ook buiten te oefenen en dan begin je in eerste instantie weer even van voren af aan.

Eerst op een rustige plaats buiten, zonder al te veel afleiding. (Geleidelijk aan zal ik de afleidingen op gaan voeren).
Ik heb veel lekkers meegenomen, een speeltje en een hoop geduld en toen ben ik op de parkeerplaats stil gaan staan. Zodra Tom keek, Click en Lekkers. Tom had het vrij snel door. Om het extra leuk voor Tom te maken gooide ik af en toe de beloning een endje weg zodat hij er heen moest rennen om hem te halen en weer terug te komen naar mij toe om weer een click/beloning te verdienen.

De grootste verleiding voor mij was om Tom niet te roepen, te lokken om naar me te kijken. Op die manier kun je namelijk je hond juist trainen om minder aandacht aan je te geven! Ik moest alleen wachten totdat Tom uitzichzelf er voor koos om te kijken en het spelletje mee te spelen. En na wat geduld werkte dit perfect! We zitten nu al met gemak (met een kwispelende staart!) op 5 seconde aankijken)

Ook merkte ik dat Tom het ontzettend leuk vind om samen te rennen! Dus Tom gaat voor me zitten, kijkt me aan, ik click en beloon en samen rennen we een stukje weg, en plotseling ga ik stilstaan, en Tom rent door, zodat hij voor me uit komt, recht voor me zit en gaat me gelijk weer aankijken! Dit moet ik echt onthouden! Op deze manier vind Tom deze toch wel wat saaie oefening het einde!

Ook ben ik bezig met de oefening Volg. (Is eigenlijk het vervolg van de oefening aandacht). Dit keer allemaal wat minder secuur dan volgens de levels waar ik mee bezig was. (Ik werd nogal draaierig van het rondje draaien en dan een pas, dan twee pas etc. te lopen.) En omdat ik niet bezig ben met Obedience (waar elke cm telt) doe ik het nu iets makkelijker zoals de hondenschool het aanleert.

Tom zit naast me en kijkt en dan neem ik één pas en ik zorg ervoor dat ik click als Tom nog kijkt en mooi meebeweegt. Dus ik sta en ga bewegen zodra Tom kijkt en Tom blijft kijken terwijl we samen een pas vooruit gaan en ik click en beloon. Langzaamaan breid ik dat uit naar meerdere passen. Tom vindt deze oefening zo leuk dat ik met gemak heel wat passen kan nemen. Hij heeft de oefening goed door! En daarna belonen met lekkers! En spelen!

(Ik heb deze oefening eerst in de hal van mijn flat gedaan, dus zonder afleiding, en daar kon ik gerust 20 passen zetten (inclusief bochten) terwijl Tom al die tijd omhoog bleef kijken, nu ben ik buiten begonnen. En dat ging ook super! We kwamen met gemak aan 10 meter volgen.

Tijdens het wandelen beloon ik ook bijna elk oogcontact van Tom en probeer ik de tijd dat hij kijkt en ik beloon te rekken.)

Speeltje:
Ik heb een rond touwtje waar een balletje aan vast zit en daar spellen we samen mee. Het voordeel van dit speeltje is dat je het makkelijk in je zak steekt, je het wegkan gooien en Tom het makkelijk op kan halen, EN dat het goed geschikt is om samen een trekspelletje mee te spelen (zonder dat het pijn doet aan je handen). Je kunt dus op allerlei manieren ermee spelen en dus belonen.

Soms laat ik het speeltje tijdens het trekspelletje los en dan ren ik weg, Tom rent dan meteen achter me aan zodat we samen verder kunnen spelen. Als Tom nooit het speeltje zou 'winnen' tijdens een trekspelletje kunnen honden dat spelletje steeds minder leuk gaan vinden. Dus af en toe mag hij hem hebben. Ik zorg er alleen wel altijd voor dat ik beslis wanneer het ophoud en ik houd het spelletje dan ook altijd. (Klaar voor de volgende ronde). Overboding misschien om te zeggen... je hond moet wel de oefening 'los' kennen, om zo met je hond het trekspelletje te spelen.

En op de cursus heb ik geleerd om voordat ik de hond beloon met een speeltje het woord spelen te zeggen, zodat de hond weet dat we gaan spelen. Dit woord wordt dan ook een beloningswoordje.

Ook heb ik op de cursus geleerd dat bij oefeningen die veel concentratie vragen, zoals bij volg, je minstens zolang speelt als de oefening duurde. Zo blijft het voor de hond leuk! De hond moet de beloning wel wat waard vinden. De verhouding tussen de oefening en beloning moet goed zijn.

En als laatste ben ik bezig met de oefening zit en blijf.
Vooral heb ik geoefend op afleiding. Ik heb al heel wat keren Tom om een zit gevraagd terwijl er een bus langs kwam, terwijl er een hele schoolklas voorbij liep etc. en hij moest blijven zitten. Voor de duuroefeningen, zoals blijf, gebruik ik de clicker niet. Wel het 'yes' woord. Ik beloon zolang Tom zit en geef hem vrij (OK) en dan lopen we verder, mag hij snuffelen.

Ik let er ook op dat als ik een zit vraag, ik alleen een snelle zit beloon en alleen vanuit een snelle zit een blijf vraag. Dus zeg ik zit en Tom gaat niet snel genoeg zitten (dus meteen) dan wacht ik tot hij zit doe een paar passen verder en vraag weer een zit, en dan gaat Tom bijna altijd wel direct zitten en dan beloon ik of doe ik de oefening blijf.

Voor de aandachtsoefening, volg en blijfoefening gebruik ik nog geen commando. Dat komt nog wel.